PARAFIA KLEMENTOWICE

Obszerne fragmenty homilii wygłoszonej  przez Arcybiskupa Stanisława Budzika w czasie Mszy św. pogrzebowej.

[…. Dziękujemy Bogu za Jego piękne życie. Było to bowiem życie według ośmiu błogosławieństw o których słyszeliśmy w odczytanej przed chwilą Ewangelii. Ks. Profesor należał do tych ubogich duchem, którzy rozumieli i rozumieją, że o wiele ważniejszym jest być aniżeli mieć, do tych których prawdziwe skarby są u Boga. Nie zamykał się na ludzkie cierpienie, ale spieszył ze współczuciem i z pomocą. Należał do tych łagodnych i cichych, którzy rozsiewają wokół siebie dobroć i uśmiech. Wiedział, że cierpliwość nie jest ani słabością, ani błędem ale drogą do przemiany ludzkich serc. Był miłosierny i brał sobie do serca słowa Jezusa, że większa jest radość, więcej jest szczęścia w dawaniu aniżeli braniu. Był pośród miłujących pokój, szukał tego co łączy, a nie tego co dzieli. Miał odwagę ująć się za tymi, którzy cierpią prześladowanie dla sprawiedliwości, którzy są niesprawiedliwie osądzani, obmawiani, odsądzani od czci i wiary. Ufamy, że Ks. Profesor już usłyszał zapewnienie Chrystusa , którym kończy się dzisiejsza Ewangelia „Cieszcie się i radujcie bo wielka jest wasza nagroda w Niebie.”……

Pierwsze słowa testamentu Ks. Profesora to piękne wyznanie miłości i ufności Jezusowi: „Jezu Tobie żyję, Jezu Tobie umieram, Jezu Twoim jestem w życiu i śmierci. Te słowa, które tak często wypowiadałem niech stanowią konkluzję mego ziemskiego życia. Pragnąłem bez reszty poświęcić się Jezusowi i Jemu całkowicie zaufać.”

Swój testament zakończył Ks. Profesor apelem skierowanym do nas: „Pragnę już teraz podziękować bardzo serdecznie wszystkim uczestnikom mego pogrzebu i polecić się gorąco modlitwom o moje zbawienie. Taką nadzieję budzą we mnie słowa Chrystusa „Nie posłał Bóg Swego Syna na świat po to, aby świat potępił, ale aby świat został przez niego zbawiony. Kto wierzy w Niego nie będzie potępiony.” Moment śmierci niech będzie moim fiat, na wzór Maryi chciałbym wtedy wyszeptać słowa – In manus tuas, Domine, commendo spiritum meum – (W ręce Twoje panie oddaję ducha mojego). A zatem do spotkania w Domu Ojca, w którym jest mieszkań wiele.”

Bracia i Siostry, każda śmierć, która przechodzi obok nas jest wezwaniem do nas skierowanym, także śmierć Ks. Profesora Jerzego. On jest już u celu, my znajdujemy się jeszcze w drodze, my wierzymy, a on już wie, my się spodziewamy, a on już dostąpił. Ponieważ jednak nikomu nie jest obca ludzka słabość, prośmy Boga aby Go okrył płaszczem Swojego Miłosierdzia, o które prosimy dla zmarłego kapłana, dla nas i dla całego świata. Jeszcze raz powtarzamy nasze Deo gratias – Bogu niech będą dzięki – za piękne życie Księdza Jerzego. Bogu niech będą dzięki za Jego śmierć, która stała się bramą do życia. Bogu niech będą dzięki za dzieło odkupienia, o którego owoce dla Niego i dla nas prosimy w tej Eucharystii.

Księże Profesorze – do spotkania w Domu Ojca.]

Archikatedra w Lublinie – 22 stycznia 2021 r. – migawki (zrzuty) z materiału video na kanale YT

Ciało ks. Jerzego zostało złożone na cmentarzu przy ul. Lipowej w Lublinie.